ទីផ្សា Campo dei Fiori និងរាត្រីរាត្រី

Campo dei Fiori, មួយដ៏សំខាន់ Piazza នៅទីក្រុងរ៉ូម

Campo dei Fiori, piazza នៅក្នុងកណ្តាលប្រវត្តិសាស្ត្រនៃទីក្រុងរ៉ូមគឺមួយនៃ ការេកំពូលនៅទីក្រុងរ៉ូម ។ នៅថ្ងៃនេះការ៉េគឺជាទីតាំងនៃផ្សារលក់ដូរអាកាសធាតុព្រឹកព្រលឹមដ៏ល្បីល្បាញបំផុតរបស់ទីក្រុង (សូមមើល ទីផ្សារម្ហូបអាហារកំពូលរបស់ទីក្រុងរ៉ូម ) ដែលបានដំណើរការតាំងពីឆ្នាំ 1869 ។ ប្រសិនបើអ្នកស្នាក់នៅផ្ទះល្វែងវិស្សមកាលឬស្វែងរកអាហារដែលទាក់ទងនឹងវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ឬ អំណោយទានទៅទីផ្សារ Campo dei Fiori ។

នៅពេលល្ងាចបន្ទាប់ពីអ្នកលក់ផ្លែឈើនិងបន្លែអ្នកលក់ត្រីនិងអ្នកលក់ផ្កាបានរៀបចំខ្លួនរបស់ពួកគេ Campo dei Fiori បានក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលកម្សាន្តពេលរាត្រី។

ភោជនីយដ្ឋានជាច្រើនបារនិងហាងស្រាជាច្រើនបានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅជុំវិញប្រាសាទនេះដែលជាចំណុចជួបជុំដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកទេសចរនិងអ្នកទេសចរនិងកន្លែងដ៏ល្អមួយសម្រាប់អង្គុយកាហ្វេពេលព្រឹកឬពេលល្ងាច។

ខណៈពេលដែលវាបង្ហាញពីក្រណាត់នៃជីវិតសម័យទំនើប Campo dei Fiori ដូចជាស្ទើរតែទាំងអស់ចំណុចនៅក្នុងទីក្រុងរ៉ូមមានអតីតកាល។ នេះគឺជាកន្លែងដែលមហោស្រព Pompey ត្រូវបានសាងសង់នៅសតវត្សទី 1 មុនគ្រឹស្តស៍។ ជាការពិតស្ថាបត្យកម្មនៃអាគារមួយចំនួននៅតាមជ្រុងខាងក្រោមនេះមានកម្រិតនៃមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃល្ខោនបុរាណនិងនៅសល់នៃល្ខោនអាចត្រូវបានគេមើលឃើញនៅក្នុងភោជនីយដ្ឋាននិងហាងមួយចំនួន។

នៅពាក់កណ្តាលមជ្ឈឹមតំបន់នៃទីក្រុងរ៉ូមនេះត្រូវបានគេបោះបង់ចោលភាគច្រើនហើយប្រាសាទបុរាណត្រូវបានយកមកដោយធម្មជាតិ។ នៅពេលដែលតំបន់នេះត្រូវបានតាំងទីលំនៅនៅចុងសតវត្សទី 15 វាត្រូវបានគេហៅថា Campo dei Fiori ឬ "Field of Flowers" ទោះបីជាវាត្រូវបានគេគ្របដណ្តប់ឱ្យបានឆាប់ដើម្បីធ្វើឱ្យវិធីសម្រាប់ផ្ទះសំណាក់ដូចជានៅក្បែរ Palazzo dell Cancelleria , ការក្រុមហ៊ុន Renaissance ដំបូង palazzo នៅទីក្រុងរ៉ូមនិង Palazzo Farnese ដែលឥឡូវនេះមានផ្ទះស្ថានទូតបារាំងនិងអង្គុយនៅលើស្ងាត់ Piazza Farnese ។

ប្រសិនបើអ្នកចង់ស្នាក់នៅក្នុងតំបន់នោះយើងសូមផ្តល់អនុសាសន៍សណ្ឋាគារ Residenza នៅ Farnese ។

ឆ្លងកាត់ Campo dei Fiori គឺតាមរយៈផ្លូវបុណ្យ Pilgrim ដែលជាកន្លែងដែលភ្ញៀវទេសចរគ្រីស្ទានដើមដំបូងអាចស្វែងរកម្ហូបអាហារនិងទីជំរកមុនពេលធ្វើដំណើរទៅវិហារ Basilica របស់ Saint Peter ។

ក្នុងអំឡុងពេលការសញ្ជឹងគិតរ៉ូម៉ាំងដែលបានធ្វើឡើងនៅចុងសតវត្សទី 16 និងដើមសតវត្សទី 17 ការប្រហារជីវិតសាធារណៈត្រូវបានអនុវត្តនៅក្នុង Campo dei Fiori ។

នៅចំកណ្តាល piazza នេះគឺជារូបសំណាកដ៏ឧឡារិករបស់ទស្សនវិទូលោក Giordano Bruno ដែលជាការរំលឹកពីថ្ងៃងងឹតទាំងនោះ។ រូបចម្លាក់របស់ប៊្រុយណូបានបិទបាំងនៅកន្លែងដែលគាត់ត្រូវបានឆេះនៅឆ្នាំ 1600 ។